บทบาทของการแสดงในการศึกษาด้านดนตรี ความวิตกกังวลด้านการแสดง อาการตกใจบนเวที เท้าเย็น ไม่ว่าคุณจะเรียกมันว่าอะไร มันไม่ได้มีไว้สำหรับนักแสดงเท่านั้น! ไม่ว่าจะรู้สึกประหม่าก่อนนำเสนองานใหญ่ในที่ทำงาน ต้องหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนทำการโทรครั้งสำคัญ หรือรู้สึกวิตกก่อนสัมภาษณ์งาน เราใช้เวลามากมายในการเตรียม “การแสดง” เล็กๆ น้อยๆ ของชีวิต แม้ว่าเราจะไม่เคยก้าวเท้าจริงๆ บนเวที สำหรับนักดนตรี การแสดงบนเวทีเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเป็นประจำ ดนตรีมีไว้เพื่อแบ่งปันและสัมผัส ไม่ใช่แค่ฝึกซ้อมในที่ส่วนตัว! แต่สำหรับนักศึกษาดนตรีจำนวนมาก การแสดงเดี่ยวและคอนเสิร์ตถือเป็นการลงโทษรูปแบบหนึ่ง แทนที่จะเป็นรางวัลสำหรับการทำงานหนักและการเตรียมตัวเป็นเวลาหลายเดือน ทำไมเป็นเช่นนี้?
เมื่อใดก็ตามที่เราพูดคุยกับนักเรียนเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้พวกเขาลังเลที่จะแสดง เราจะได้ยินข้อกังวลบางประการแบบเดียวกัน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันทำผิดพลาด? จะเป็นอย่างไรถ้าทุกคนทำงานได้ดีกว่าฉัน? จะเป็นอย่างไรถ้าฉันใช้เวลานานในการแต่งเพลงใหม่และไม่มีใครชอบมัน? ไม่ได้ช่วยอะไรหรอกที่แหล่งสื่อมักแสดงการแสดงเป็นสถานที่ที่สงวนไว้สำหรับคนดังเท่านั้น ซึ่งความผิดพลาดใดๆ ก็สามารถแพร่ระบาดได้ทันที เราเชื่อว่าการแสดงควรเป็นการเฉลิมฉลองและเป็นช่องทางสำหรับนักดนตรีในการแบ่งปันความรักในดนตรีระหว่างกันและทั่วโลก นั่นเป็นเหตุผลที่เราทำงานอย่างหนักเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่การแสดงดนตรีมีความปลอดภัยและเป็นสถานที่สนับสนุนให้สนุกสนานและเรียนรู้จากนักเรียนคนอื่นๆ
บทบาทของการแสดงในการศึกษาด้านดนตรี
ยิ่งมีโอกาสที่นักเรียนได้แสดงมากเท่าไร ก็จะยิ่งรู้สึกเป็นธรรมชาติมากขึ้นเท่านั้น และเมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกกังวลเหล่านั้นจะถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นและความสุข ทำให้การฝึกซ้อมและการฝึกซ้อมทั้งหมดคุ้มค่ากับความพยายาม แล้วคุณจะสนับสนุนนักแสดงที่ไม่เต็มใจได้อย่างไร? ต่อไปนี้คือเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่จะพูดถึงในครั้งต่อไปที่นักเรียนดนตรีของคุณแสดงความกังวลเกี่ยวกับโอกาสในการแสดงที่กำลังจะเกิดขึ้น
- เป็นเรื่องปกติที่จะผิดพลาด แม้แต่นักดนตรีที่ประสบความสำเร็จก็ยังพลาดโน้ตหรือลืมเนื้อร้องของเพลง ไม่มีสิ่งที่เรียกว่านักดนตรีที่ “สมบูรณ์แบบ” หากคุณทำผิดพลาด เพียงแค่เล่นต่อไปหรือลองอีกครั้ง โดยส่วนใหญ่แล้วผู้คนจะไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำ และหากสังเกตก็ไม่เป็นไร ความผิดพลาดเป็นเพียงโอกาสที่จะลองอีกครั้ง
- ชีวิตจริงไม่ใช่ทีวีเรียลลิตี้ ผู้ตัดสินเพียงคนเดียวในการแสดงของคุณคือตัวคุณเอง พยายามอย่างเต็มที่และเรียนรู้จากการแสดงของคุณ หลังจากการบรรยาย ให้นั่งคุยกับนักเรียนของคุณและพูดคุยเกี่ยวกับข้อดี อะไรเป็นไปด้วยดี? ส่วนไหนสนุกที่สุด? มองความผิดพลาดให้เป็นโอกาสในการเรียนรู้ และถามว่า “ครั้งต่อไปคุณจะทำอะไรที่แตกต่างออกไป”
- ถามนักเรียนว่าพวกเขาต้องการเฉลิมฉลองการแสดงของตนอย่างไร คอนเสิร์ตและการแสดงเดี่ยวเป็นโอกาสอันยอดเยี่ยมในการสร้างประเพณีครอบครัวใหม่ที่จะคงอยู่ตลอดไป คุณเป็นครอบครัวที่ออกไปกินไอศกรีมหลังคอนเสิร์ตหรือไม่? หรือคุณแน่ใจว่าจะทำอาหารมื้อโปรดของพวกเขาก่อนการแสดงแต่ละครั้ง? ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม ให้สอนนักเรียนว่าการแบ่งปันเพลงของพวกเขากับผู้อื่นเป็นการกระทำที่น่ายกย่อง!
- สุดท้ายนี้ อย่าลืมพูดคุยเกี่ยวกับการแสดงเป็นประจำ ไม่ใช่แค่ปีละครั้งในช่วงการแสดงเดี่ยว ถามนักเรียนว่าดนตรีที่เรียนเป็นสิ่งที่พวกเขาอาจชอบแสดงหรือไม่ หรือระดมความคิดถึงวิธีซ้อมดนตรีในสภาพแวดล้อมที่มีความเครียดต่ำ เช่น การแสดงที่บ้านสำหรับครอบครัวใหญ่และเพื่อนฝูง
แม้ว่าเราเชื่อว่าการแสดงเป็นส่วนสำคัญของการฝึกอบรมด้านดนตรี แต่เราก็รู้ด้วยว่าการเรียนรู้ที่จะแสดงช่วยนักเรียนในรูปแบบที่นอกเหนือไปจากโลกแห่งดนตรี การแสดงส่งเสริมการตั้งเป้าหมาย เพิ่มความมั่นใจ และสอนทักษะการสื่อสารที่แปลงไปสู่การพูดในที่สาธารณะ การเจรจาต่อรอง และการแก้ปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพ เป้าหมายของเราคือสร้างมากกว่านักดนตรี เราต้องการเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ช่วยให้นักเรียนของคุณเติบโตเป็นคนที่สามารถรับมือกับการแสดงเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต ทั้งในและนอกเวที
โดย : แทงบอลออนไลน์
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *